W 1917 roku ogłoszono konkurs na zbudowanie ośrodka sportowego dla dzieciaków i młodzieży. Malta była miejscem tłumnych spotkań najmłodszych mieszkańców Poznania, którzy przychodzili po to, aby się „sportować” pod czujnym okiem instruktorów z organizacji „Sokół”. Projekt budowy był autorstwa Adama Ballenstaedta. Intensywne prace ruszyły w trakcie trwania II wojny światowej, kiedy to Niemcy niewolniczą siłą roboczą zmuszali pracowników do powiększania stawów rybnych. Po wojnie prace kontynuowano, a licznie brała w nich udział młodzież z hufców Służby Polsce. W ten sposób oddano Jezioro Maltańskie do użytku w 1952 roku.
Ząb czasu nadgryzł akwen, który stopniowo zarastał i popadał w ruinę. Dopiero impulsem do jego odnowienia była propozycja zorganizowania Mistrzostw Świata w Kajakarstwie w 1990 roku. Inicjatorem rewitalizacji jeziora i utworzenia światowej klasy tory regatowego został ówczesny prezydent Andrzej Wituski. W wyniku prac przemieszczono ponad milion metrów sześciennych ziemi oraz wybudowano obiekty sportowe wg projektu Klemensa Mikuły. Na otwarciu Mistrzostw gościł prezydent Aleksander Kwaśniewski, który jednocześnie dopomógł finansowo projektowi, przekazując trzynaście miliardów złotych na spłatę wszystkich długów. Same zawody zyskały bardzo wysoką ocenę sportowców oraz organizatorów.
Dziś ten sztuczny zbiornik, położony na prawym brzegu Warty, zajmuje maksymalnie 67 hektarów, a jego powierzchnia zależna jest od stopnia spiętrzenia rzeki Cybiny. Długość zbiornika wynosi 2,2 kilometra, a obwód 5,5 kilometra. Średnia głębokość to około trzy metry, a maksymalna - pięć.
Jest to największy sztuczny zbiornik Poznania i drugi w ogóle, po Jeziorze Kierskim.
Nazwę jezioro zawdzięcza Zakonowi Kawalerów Maltańskich. Urzędowo została ona nadana w 1974 roku. Zbiornik mieści się na gruntach, które ówcześnie należały do kościoła św. Jana Jerozolimskiego za murami.
Mniej więcej co cztery lata w zbiorniku spuszczana jest woda. Ma to na celu odmulenie i oczyszczenie dna i uporządkowanie brzegów. W trakcie tego procesu jest również demontowana fontanna oraz odławiane są ryby. Podczas ostatniego spuszczenia wyłowiono trzydzieści ton różnych gatunków ryb.
Ząb czasu nadgryzł akwen, który stopniowo zarastał i popadał w ruinę. Dopiero impulsem do jego odnowienia była propozycja zorganizowania Mistrzostw Świata w Kajakarstwie w 1990 roku. Inicjatorem rewitalizacji jeziora i utworzenia światowej klasy tory regatowego został ówczesny prezydent Andrzej Wituski. W wyniku prac przemieszczono ponad milion metrów sześciennych ziemi oraz wybudowano obiekty sportowe wg projektu Klemensa Mikuły. Na otwarciu Mistrzostw gościł prezydent Aleksander Kwaśniewski, który jednocześnie dopomógł finansowo projektowi, przekazując trzynaście miliardów złotych na spłatę wszystkich długów. Same zawody zyskały bardzo wysoką ocenę sportowców oraz organizatorów.
Dziś ten sztuczny zbiornik, położony na prawym brzegu Warty, zajmuje maksymalnie 67 hektarów, a jego powierzchnia zależna jest od stopnia spiętrzenia rzeki Cybiny. Długość zbiornika wynosi 2,2 kilometra, a obwód 5,5 kilometra. Średnia głębokość to około trzy metry, a maksymalna - pięć.
Jest to największy sztuczny zbiornik Poznania i drugi w ogóle, po Jeziorze Kierskim.
Nazwę jezioro zawdzięcza Zakonowi Kawalerów Maltańskich. Urzędowo została ona nadana w 1974 roku. Zbiornik mieści się na gruntach, które ówcześnie należały do kościoła św. Jana Jerozolimskiego za murami.
Mniej więcej co cztery lata w zbiorniku spuszczana jest woda. Ma to na celu odmulenie i oczyszczenie dna i uporządkowanie brzegów. W trakcie tego procesu jest również demontowana fontanna oraz odławiane są ryby. Podczas ostatniego spuszczenia wyłowiono trzydzieści ton różnych gatunków ryb.