Utworzony w maju 1976 roku rezerwat przyrodniczo-astronomiczny, zajmujący powierzchnię ponad 54 hektarów. Mieści się w północnej części miasta – na Morasku i bezpośrednio graniczy z Suchym Lasem. Na swoim terenie zachował kratery, które według wielu badaczy są pozostałością po upadku meteorytu Morasko, jakieś pięć tysięcy lat temu. Bezpośrednią opiekę nad tym miejscem sprawuje Leśnictwo Marianowo. Rezerwat jest miejscem, przez które przebiega zółty szlak turystyczny do Rezerwatu Meteorytów.
Teren rezerwatu mieści sześć kraterów, z których największy ma 60 metrów średnicy i ponad 11 głębokości. Z pierwszym meteorytem zetknął się niemiecki żołnierz w 1914 roku, w trakcie budowy umocnień wojskowych. Od tamtego momentu znaleziono liczne fragmenty, z których największy – w 1956 roku miał 78 kilogramów. We wrześniu 2006, w wyniku specjalistycznych prac, przy użyciu odpowiednich urządzeń znaleziono meteoryt o masie 164 kilogramów. Wówczas był to największy meteoryt odnaleziony w naszym kraju. Sześć lat później odnaleziono największy do dziś meteoryt w Polsce. Jego waga sięga 261 kilogramów. Na terenie rezerwatu mieści się również głaz narzutowy, na którego natrafił w czasie orki rolnik. Okazało się, że głaz waży jakieś 70 ton.
Zdecydowania większość uczonych uważa, że mamy do czynienia z meteorytowym pochodzeniem kraterów. Za tym faktem przemawia to, że w okolicy istniało wiele materii meteorytowej o pochodzeniu kosmicznym. Równolegle z powyższą opinią powstała teoria o lodowcowym pochodzeniu kraterów. A za tą z kolei przemawia niezgodność lokalizacji meteorytów z przewidywanymi lokalizacjami okazów – być może było tak, że meteoryt znalazł się na lodowcu, a to ten wyżłobił kratery. Ostatecznie wersja jednolita nie istnieje, a badania mineralogiczne meteorytów wciąż trwają.
Rezerwat przyrody Meteoryt Morasko to głównie las grabowo-dębowy, na terenie którego rośnie wiele rzadkich gatunków roślin, takich jak: kopytnik pospolity, rogatek krótkoszyjkowy, czy lilia złotogłów, czy ptaków – dzięcioł czarny, lelek kozodój. W zwiedzaniu pomaga ścieżka dydaktyczna, a dodatkowo przez cały rezerwat prowadzi szlak turystyczny.
Teren rezerwatu mieści sześć kraterów, z których największy ma 60 metrów średnicy i ponad 11 głębokości. Z pierwszym meteorytem zetknął się niemiecki żołnierz w 1914 roku, w trakcie budowy umocnień wojskowych. Od tamtego momentu znaleziono liczne fragmenty, z których największy – w 1956 roku miał 78 kilogramów. We wrześniu 2006, w wyniku specjalistycznych prac, przy użyciu odpowiednich urządzeń znaleziono meteoryt o masie 164 kilogramów. Wówczas był to największy meteoryt odnaleziony w naszym kraju. Sześć lat później odnaleziono największy do dziś meteoryt w Polsce. Jego waga sięga 261 kilogramów. Na terenie rezerwatu mieści się również głaz narzutowy, na którego natrafił w czasie orki rolnik. Okazało się, że głaz waży jakieś 70 ton.
Zdecydowania większość uczonych uważa, że mamy do czynienia z meteorytowym pochodzeniem kraterów. Za tym faktem przemawia to, że w okolicy istniało wiele materii meteorytowej o pochodzeniu kosmicznym. Równolegle z powyższą opinią powstała teoria o lodowcowym pochodzeniu kraterów. A za tą z kolei przemawia niezgodność lokalizacji meteorytów z przewidywanymi lokalizacjami okazów – być może było tak, że meteoryt znalazł się na lodowcu, a to ten wyżłobił kratery. Ostatecznie wersja jednolita nie istnieje, a badania mineralogiczne meteorytów wciąż trwają.
Rezerwat przyrody Meteoryt Morasko to głównie las grabowo-dębowy, na terenie którego rośnie wiele rzadkich gatunków roślin, takich jak: kopytnik pospolity, rogatek krótkoszyjkowy, czy lilia złotogłów, czy ptaków – dzięcioł czarny, lelek kozodój. W zwiedzaniu pomaga ścieżka dydaktyczna, a dodatkowo przez cały rezerwat prowadzi szlak turystyczny.